วันเสาร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2564

8 Wastes

 


Waste คือความสูญเปล่า ที่มักเกิดขึ้นในกระบวนการทำงาน หากค้นหาและกำจัดออกไปได้ ก็จะทำให้สามารถลดต้นทุน เพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน รวมถึงอาจเพิ่มความพึงพอใจให้กับลูกค้าและผู้ปฏิบัติงานได้ 

ทาง บริษัท Toyota ได้รวบรวมไว้เป็น 8 กลุ่ม มีการนำมาใช้อย่างแพร่หลาย อาจจำเป็นคำย่อได้ว่า DOWNTIME  ประกอบด้วย

D             Defects   การผลิตของเสีย / แก้ไขงานเสีย

O             Over Production  การผลิตมากเกินไป

W            Waiting  การรอคอย

N             Non-Utilized Talent  การไม่ใช้ศักยภาพของบุคลากร

T              Transportation   การขนส่งเคลื่อนย้าย

I               Inventory   การเก็บวัสดุคงคลังที่ไม่จำเป็น

M            Motion  การเคลื่อนไหวที่ไม่จำเป็น

E              Extra Processing  กระบวนการที่ขาดประสิทธิผล

ในมุมมองการทำงานแบบ Lean ถือว่า Waste เป็นศัตรูตัวร้าย ต้องพยายามหาให้เจอแล้วกำจัดออกให้หมดสิ้นไปให้ได้ เพื่อจะได้เหลือไว้แต่สิ่งที่มีคุณค่าในมุมมองของลูกค้าเท่านั้น  หากเปรียบเทียบให้เป็นรูปธรรม Lean ก็เหมือนกับเราต้องการที่จะมีหุ่นดี ไม่อ้วน เจ้า Waste ทั้ง 8 ตัวก็เหมือนกับไขมัน ที่เราต้องพยายามหาทางลดออกให้มากที่สุดนั่นเอง

วันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563

เทคนิคการปรับเปลี่ยนองค์กรสู่ Digital

 

บางครั้งผู้นำมองเห็นความจำเป็นที่จะต้องปรับเปลี่ยนองค์กรให้ทันต่อความเปลี่ยนแปลง เพื่อความอยู่รอด แต่เมื่อจะทำให้เกิดขึ้นจริง กลับไม่สามารถทำได้ วันนี้จะขอขออ้างอิงแนวทางจาก 7S Mckinsey Framework เพื่อช่วยให้ผู้นำปรับเปลี่ยนองค์กรได้อย่างราบรื่นขึ้น ดังนี้

1.       Strategy

2.       Structure

3.       Systems

4.       Staff

5.       Style

6.       Skills

7.       Shared Values

ตัวอย่างเช่น ถ้าต้องการจะปรับองค์กรเข้าสู่ Digital การเริ่มต้น ไม่ควรเริ่มจากการไปเลือกและซื้อเทคโนโลยีเข้ามาใช้เลย แต่ควรเริ่มทบทวน ทั้ง 7 ด้านให้ดีก่อน

จาก Hard Side 3 ด้าน คือ

Strategy พิจารณาว่า จะใช้เทคโนโลยีสร้างคุณค่าให้กับลูกค้าได้อย่างไร จะทำให้ธุรกิจแข่งขันได้และเติบโตในด้านไหน อาจเป็นการออกแบบรูปแบบธุรกิจ สร้างประสบการณ์ให้ลูกค้า หรือลดต้นทุน แล้วนำมาจัดลำดับความสำคัญและกำหนดกรอบว่าจะให้ความสำคัญในด้านใด ด้านใดที่จะไม่ไปเกี่ยวข้อง

Structure จัดโครงสร้างองค์กร เพื่อให้สนับสนุนการเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดขึ้น เช่น โครงสร้างทีมขนาดเล็กข้ามสายงาน โครงสร้างหน่วยงานผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน IT เป็นต้น

System  ทบทวนและออกแบบระบบงาน ให้สอดคล้องกับทิศทาง กลยุทธ์ที่กำหนดไว้ ทั้งระบบงานหลักและระบบงานสนับสนุน รวมทั้งระบบงานบริหารด้วย

จากนั้น ก็ทบทวนปรับเปลี่ยน Soft Side อีก 4 ด้าน คือ

Shared Values  กำหนดและขับเคลื่อนค่านิยมที่จำเป็นต่อการมุ่งสู่ Digital เช่น การทำงานที่เน้น Project Base ที่ประกอบด้วยทีมงานจากหลากหลาย Function ไม่ใช่การทำงานเป็น Silo ตาม Function แบบเดิม, การทำงานที่กล้าที่จะลองผิดลองถูกโดยยึดถือความต้องการของลูกค้าเป็นที่ตั้ง เป็นต้น


เคล็บลับที่ไม่ลับในการทำธุรกิจ

 

เคล็ดลับวันนี้ แค่ตอบคำถาม 3 ข้อ คือ

1.Why คุณทำธุรกิจทุกวันนี้ เพื่อสิ่งใด  ซึ่งก็มักจะตอบว่า เพื่อให้องค์กรอยู่รอด ปรับตัวทันและเติบโตได้ยั่งยืน

2.What แล้วจะต้องทำอะไรล่ะ เพื่อให้เกิดสิ่งที่ต้องการในข้อ 1  คำตอบก็คือการลดต้นทุน เพิ่มคุณค่า ค้นหาโอกาสใหม่ๆ

3.How จะลดต้นทุน เพิ่มคุณค่าได้อย่างไร  คำตอบคือ รู้จักความสูญเปล่า เข้าใจคุณค่าในมุมมองของลูกค้า แล้วกำจัดความสูญเปล่าออกไป คงให้เหลือไว้แต่คุณค่าในมุมมองของลูกค้าจริงๆ

         ส่วนการเพิ่มคุณค่าและค้นหาโอกาสใหม่ๆ อาจมีคำตอบเพิ่มเติมว่า 

  • ต้องติดตาม Trend ของลูกค้าและตลาดให้ทัน 
  • วิเคราะห์ให้ออกว่าส่วนใดจะเป็นโอกาสหรือภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของเรา 
  • เจาะจงเลือกกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย (Customer Segment) ให้ชัด 
  • ลงลึกข้อมูลเชิงลึก( insight )ของลูกค้าในกลุ่มที่เลือกเพื่อให้เข้าใจคุณค่าในมุมมองของลูกค้าได้แม่นยำ 
  • สกัดความชำนาญขององค์กรที่จะส่งมอบคุณค่าได้ตรง โดนใจลูกค้าที่เลือกไว้อย่างเฉพาะเจาะจง ผ่านสินค้าหรือบริการขององค์กร

                อีกเรื่องที่สำคัญมากคือ ต้องนำคำตอบที่ได้เหล่านั้นมาทำแผนงานที่เฉพาะเจาะจงอย่างเฉียบคม มีการนำแผนไปปฏิบัติและติดตามเพื่อให้เกิดผลลัพธ์ตามที่ต้องการ รวมถึงมีกระบวนการในการเรียนรู้และปรับปรุงเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงหรือความผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้อย่างทันท่วงที

                ฟังดูเหมือนง่าย แต่จริงๆแล้วไม่ง่าย เพราะถ้าง่ายทุกองค์กรก็ประสบความสำเร็จไปหมดแล้ว แต่อย่างน้อยคุณก็รู้ How to ซึ่งเปรียบเหมือนแผนที่นำทางแล้ว ขอแค่เริ่มเดินตามแผนที่ก็ถือว่าอยู่บนเส้นทางแห่งความสำเร็จแล้วละครับ ถ้าต้องการเพื่อนร่วมทางที่เคยมีประสบการณ์มาบ้าง ก็ inbox มาคุยกับเรา LDMS เราคัดสรรเคล็ดลับที่ปฏิบัติได้จริง เพื่อนักธุรกิจ คนทำงาน เพื่อการลดต้นทุน เพิ่มคุณค่าและค้นหาโอกาสใหม่ๆด้วยกันนะครับ


วันอาทิตย์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2563

Fail to Win

 

ความล้มเหลวที่น่าจดจำนั้น อาจดีกว่า ความสำเร็จแบบธรรมดาๆเสียอีก



หลายคนคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า คนที่ไม่เคยทำผิดพลาด อาจหมายถึงคนที่ไม่เคยลงมือทำอะไรซักอย่าง ในทางกลับกัน คนที่ประสบความสำเร็จระดับตำนาน อย่างเช่น วอลท์ ดิสนีย์ หรือแจ๊คหม่า มักจะเล่าเรื่องความล้มเหลวผิดพลาดให้เราฟังด้วยความภาคภูมิใจ ราวกับว่ามันเป็นขั้นตอนหรือองค์ประกอบหนึ่งที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จมาถึงทุกวันนี้ 

บางทีความล้มเหลวที่น่าจดจำนั้น อาจดีกว่า ความสำเร็จแบบธรรมดาๆเสียอีก ความสำเร็จกับความล้มเหลว เป็นสิ่งคู่กัน เหมือนกับเหรียญ 2 ด้าน ถ้าอยากสำเร็จ ก็ต้องไม่รังเกียจที่จะเจอความล้มเหลวให้มากพอ ยิ่งถ้าต้องการความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ก็ต้องตั้งเป้าหมายให้ท้าทาย ตั้งเป้าหมายให้ยากเกินกว่าจะเอื้อมถึง(แต่มีความเป็นไปได้) โดยไม่ต้องกังวลว่าจะล้มเหลวหรือไม่ ขอเพียงทำให้มั่นใจว่า เรามีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่พอที่จะทำให้เราได้พยายามอย่างสุดกำลังแล้ว

ความล้มเหลว อาจไม่ใช่เรื่องสนุก แต่ถ้ามองดูดีดี ก็อาจเป็น โอกาสอันงดงามที่จำแลงแปลงกายมาก็ได้ เพราะมันจะทำให้เราต้องทบทวนและปรับปรุงตัวเอง มันอาจจะผลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าได้เร็วกว่าตอนสำเร็จไปเรื่อยๆเสียอีก

สิ่งที่จะช่วยให้กล้าล้มเหลว คือแนวคิดแบบเด็กที่ สนใจใฝ่รู้ เด็กมักจะถามด้วยความไม่รู้ แต่พอโตขึ้น เรามักจะคิดว่า เรารู้แล้ว แล้วก็ไม่ถาม ไม่เรียนรู้ต่อ  ดังนั้น ควรท่องไว้เสมอว่า Stay Young and Stay Fool !

สำหรับองค์กร ถ้าต้องการส่งเสริมให้คนในองค์กร กล้าที่จะล้มเหลว เพื่อความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่าในอนาคต  อาจสร้างบรรยากาศ โดยไม่ตำหนิต่อว่ากับ “ความล้มเหลวที่มาจากเป้าหมายที่ใหญ่และความพยายามอย่างชาญฉลาดแล้ว” ของพนักงาน ในทางตรงข้าม อาจยกย่องและให้เป็นแบบอย่างต่อผู้อื่นในองค์กรด้วย และเปลี่ยนเป็นการตำหนิต่อการ “ไม่ทำอะไรเลย” หรือ “ตั้งเป้าหมายแบบง่ายๆ(ที่สำเร็จตั้งแต่ยังไม่ได้ลงมือทำอะไร)” แทน

วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2563

127 Hours

 127 Hours

ได้มีโอกาสดูภาพยนตร์ เรื่อง 127 Hours โดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะแค่ชื่อเรื่องก็ไม่ค่อยน่าสนใจ ไม่รู้สื่อถึงอะไร ถ้าจะเล่าเนื้อเรื่องก็ธรรมดามาก คือ เป็นเรื่องของชายหนุ่มที่ชื่อ Arron ไปเที่ยวภูเขาโดยลำพัง แล้วตกไปในซอกเขา เจอก้อนหินทับข้อมือติดอยู่ในนั้น 127 ชั่วโมง กว่าจะออกมาได้ ก็ประมาณนั้น






แต่ถ้าดูให้ดี หนังเรื่องนี้ก็ให้แง่มุมที่เป็นประโยชน์อยู่หลายประเด็นที่อยากมาเล่าต่อ 

อย่างแรกก็คือ ความพยายามในการแก้ปัญหาด้วยตัวเอง เพราะตะโกนร้องไปก็ไม่มีใครได้ยิน คุณ Arron จึงต้องตั้งสติและบอกตัวเองว่า “อย่าบ้าคลั่ง” แต่ต้องพยายามคิดวางแผนให้ตัวเองยังคงมีชีวิตรอดและแก้ปัญหาก้อนหินที่ทับมืออยู่ให้ได้

ใน Moment ที่ได้สติ มีแง่มุมความคิดที่น่าเอาไปใช้ คือเขามองว่า เจ้าก้อนหินก้อนนี้ มันอาจเป็นอุกาบาตจากนอกโลก ตกมาในโลกและรอเวลามาหลายพันปีแล้วเพื่อที่จะมาทับแขนของเขา และเขาก็เกิดมาเพื่อจะเจอกับสิ่งนี้  คิดได้แบบนี้ก็เกิดสติ และยอมรับกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่ได้ยอมแพ้ คือพยายามหาทางแก้สถานการณ์ต่อไปอย่างมีสติมากขึ้น

อีกประเด็นหนึ่ง คือได้แง่มุม ความรู้สึกของคนใกล้ตาย ว่าจะรู้สึกอย่างไร โดยภาพยนตร์ทำให้เรามีอารมณ์ร่วมไปกับเขา(ซึ่งกำลังจะตาย) ได้สะท้อนตัวเองว่า จะทำอะไรก็รีบทำ เพราะยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เรายังไม่ได้ทำ(เดี๋ยวจะตายเสียก่อน) หรือเราจะคิดถึงใครบ้างก่อนตาย




หลังจากพยายามทำทุกวิถีทาง ในที่สุดคุณ Arron ก็ใช้วิธี ตัดมือตัวเองให้ขาดเพื่อรักษาชีวิตไว้ และก็ออกมาจนได้  โดยได้รับการช่วยเหลือจากนักท่องเที่ยวแถวนั้นและหน่วยกู้ภัย

เป็นภาพยนต์อีกเรื่องหนึ่งที่สอนเราเรื่อง มรณานุสติ และ Problem Solving แบบดูเพลินๆแต่เข้าถึงอารมณ์ได้ดีทีเดียว


วันอังคารที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2563

Why Startup fail?

 

Why Startup fail?



จากการสำรวจของ  cbinsights.com สรุปได้ว่า สาเหตุใหญ่ๆ ของ startup ที่ ไม่สามารถไปต่อได้ตามที่ฝันไว้ มี Top3 คือ

        42%   ด้านตลาด คือทำสิ่งที่ตลาดไม่ต้องการ

        29%  ด้านการเงิน เช่น เงินหมุนเวียนไม่ทัน

        23%   ด้านคน ทีมงานไม่สามารถทำงานร่วมกันได้

ดังนั้น สำหรับ ผู้ที่กำลังวางแผน คิดจะทำธุรกิจ หรือทำธุรกิจอยู่แล้วก็ตาม ก็ควรให้ความสำคัญกับ เรื่องเหล่านี้ โดย

1.ตรวจสอบอยู่เสมอว่า เราได้เลือกตลาดที่มีขนาดใหญ่พอและได้ทำสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆ โดยการลองไปเป็นลูกค้าจริงๆ  หมั่นถามและสังเกตพฤติกรรมและประสบการณ์ที่ลูกค้าจะได้รับจากสินค้าบริการของเรา ว่าเป็นอย่างไรเมื่อเปรียบเทียบกับคู่แข่ง

2.วิเคราะห์ความเป็นไปได้ทางการเงินก่อนตัดสินใจลงทุน ไม่ลงทุนเกินกว่าเงินทุนที่หามาได้ และเมื่อลงมือทำจริงแล้ว ต้องติดตามข้อมูลกำไร-ขาดทุนทุกวัน ตรวจสอบข้อมูลทางการเงินที่สำคัญเป็นประจำและปรับปรุงให้เหมาะสม ได้แก่ ยอดขาย กำไร/ขาดทุน สภาพคล่อง ลูกหนี้ เจ้าหนี้ สต๊อก

3.ทีมงานต้องมีทักษะความสามารถ มีความมุ่งมั่น และต้องสามารถทำงานร่วมกันเป็นทีมโดยใช้ความสามารถที่แตกต่างของแต่ละคนมาเติมเต็มซึ่งกันและกันแบบประสานพลัง รวมทั้งผู้นำต้องมีทักษะในการดึงศักยภาพของทีมงานและสร้างบรรยากาศเพื่อความสำเร็จได้

วันพุธที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2562

วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

การจัดการข้อมูลในการดำเนินธุรกิจ

ข้อมูลที่มักใช้สำหรับการดำเนินธุรกิจ แบ่งเป็นหลักๆได้ 3 ส่วน คือ 1)ข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการ 2)ข้อมูลเกี่ยวกับกระบวนการทำงาน และ3)ข้อมูลเกี่ยวกับลูกค้า

การจัดการข้อมูล เพื่อนำมาใช้ประโยชน์ต่อธุรกิจ สามารถทำได้เป็น 4 ระดับ คือ
1)Descriptive เพื่อตอบคำถาม what ซึ่งเป็นขั้นพื้นฐาน
2)Diagnostic วิเคราะห์เพื่อตอบคำถาม why
3)Predictive พัฒนาไปอีกขั้น เป็นการคาดการณ์สิ่งที่อาจขึ้นขึ้นในอนาคต
4)Prescriptive ต่อยอดไปขั้นสูงคือให้คำแนะนำ ทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับจัดการกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น

ด้วยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ทั้ง Big Data และ AI   ต่อไป การคาดการณ์และให้ทางเลือกที่ดีที่สุดอาจกลายเป็นเรื่องปกติในการจัดการกับข้อมูลในอนาคตไปเลย

วันเสาร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561


การตลาด 4.0

แนวทางการตลาดยุค 4.0 กล่าวถึง วัฏจักรการเป็นลูกค้าในขั้นตอนต่างๆ ไว้ดังนี้
1. Aware  รู้จักสินค้า
2. Appeal ชื่นชอบ
3.Ask ถามถึง หาข้อมูลเพิ่ม
4.Act ตัดสินใจซื้อ
5.Advocate ซื้อซ้ำและบอกต่อ
ซึ่งผู้ประกอบการ ควรออกแบบแนวทางตอบสนองลูกค้าในแต่ละช่วงให้เหมาะสม
ช่วงที่ 1 -2 อาจเน้นการหาทางเข้าถึงลูกค้าให้ลูกค้าได้รู้จักและชื่นชอบด้วยความสนุก แปลกใหม่ หรือกระตุ้นความรู้สึก  ช่วงที่ 3 ทำให้ลูกค้าได้รับข้อมูลสินค้าด้วยความสะดวก รวมทั้งความน่าเชื่อถือของข้อมูล เช่น การ review สินค้า  ช่วงที่ 4 สร้างประสบการณ์ที่ดีให้กับลูกค้าในการซื้อสินค้า/บริการ และช่วงที่ 5 คือการสร้างระบบในการสร้างความผูกพันกับลูกค้า เช่น ระบบสมาชิก app สะสมแต้ม รวมทั้งการใช้สื่อ online ในการปฏฺิสัมพันธ์กับลูกค้า



วันอาทิตย์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2558

แนวคิดสำคัญ ก่อนและหลังปรับปรุงการทำงาน

โดยทั่วไป หัวหน้างาน มีบทบาทหน้าที่ที่สำคัญต่อลูกน้อง 4 ประการ คือ การดูแลความปลอดภัยในการทำงาน การสร้างสัมพันธภาพในงาน การสอนงานและการปรับปรุงงาน จะเห็นว่า การปรับปรุงงานเป็นหนึ่งในหน้าที่ของหัวหน้างาน แต่ประเด็นอยู่ที่ว่า มีแนวคิดหรือวิธีการอะไรที่จะทำให้การปรับปรุงงานเป็นระบบ องค์กรได้รับประโยชน์อย่างแท้จริงและยั่งยืน แนวคิด 7 ขั้นตอนของ QCC นับได้ว่าเป็นแนวคิดที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นสากล ซึ่งจะทำให้การปรับปรุงงานอยู่บนพื้นฐานของข้อมูลที่เป็นจริง ใช้ความรู้ในการปรับปรุงงาน และให้ผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรม

แต่สิ่งที่อยากฝากเป็นแง่คิดมุมมองในประเด็นก่อนและหลังการปรับปรุง คือ
ก่อนปรับปรุง ขอให้มั่นใจว่างานที่เราทำอยู่นั้นมีมาตรฐานชัดเจนและผู้ปฏิบัติได้ปฏิบัติตามมาตรฐานนั้นครบถ้วนสม่ำเสมอ หากพบว่าไม่เป็นเช่นนั้น สิ่งแรกที่ควรทำก่อนทำการปรับปรุง คือ “ทำให้คืนสู่สภาพเดิม” หรือทำให้เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนดเสียก่อน

ในการปรับปรุงงาน เราต้องใช้ความพยายามหลายขั้นตอน เช่น 7 ขั้นตอนของ QCC เป็นต้น ซึ่งต้องใช้ทั้งข้อมูล ความรู้และความคิดสร้างสรรค์เพื่อทำให้เกิดการปรับปรุงจากสภาพเดิม สิ่งที่ควรให้ความสำคัญถัดจากนั้นก็คือ “จะทำให้มั่นใจได้อย่างไรว่า หลังการปรับปรุงแล้ว ผลการปรับปรุงจะถูกกำหนดเป็นมาตรฐานใหม่โดยผู้เกี่ยวข้องมีความเข้าใจและเต็มใจปฏิบัติตามมาตรฐานใหม่อย่างครบถ้วนสม่ำเสมอ”

ประเด็นถัดไปที่ควรพิจารณาก็คือ การถ่ายทอดประสบการณ์ที่ได้รับจากการปรับปรุงด้วยเทคนิคการนำเสนอที่ดี ถ้ามีประสบการณ์การปรับปรุงที่ดีแต่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ หรือถ่ายทอดได้อย่างจำกัด ก็ทำให้เสียโอกาสที่ประสบการณ์นั้นจะแพร่หลายเป็นความรู้ระดับองค์กรและเป็นต้นทุนความรู้ที่จะทำให้เกิดการเรียนรู้เพื่อนำไปขยายผลต่อยอดออกไปอีกในอนาคต

ประเด็นสุดท้ายที่อยากฝากไว้เป็นแง่คิด คือ ทำให้เหนือชั้นกว่าการปรับปรุงหลังเกิดปัญหาแล้ว นั่นคือทำอย่างไรให้เกิด “การป้องกันก่อนเกิดเรื่อง” โดยพนักงานส่วนใหญ่ มีส่วนร่วมในการแจ้งเตือนหรือแก้ไขสิ่งผิดปกติทันทีก่อนเกิดเรื่อง ซึ่งอาจหมายถึงการที่พนักงานทุกคนจะต้องได้รับการปลูกฝังค่านิยมในการ “ไม่เพิกเฉยต่อความผิดปกติ” และได้รับการอบรมเชิงปฏิบัติในการ “ค้นหาสิ่งผิดปกติ” อย่างทั่วถึงทั้งองค์กร

วันเสาร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

มาตรฐานการทำงาน..จากไม่มีเป็นมี สูงสุดคือไม่มี

การทำงานที่มีหลายขั้นตอนนั้น อาจเกิดความผิดพลาดในบางขั้นตอนได้ ยิ่งมีคนเข้ามาเกี่ยวข้องมากโอกาสผิดพลาดสับสนก็ยิ่งมากขึ้น ยิ่งงานที่มีความสำคัญ ไม่อยากให้เกิดความผิดพลาดถึงแม้จะลงมือทำอยู่คนเดียวก็ยังอาจเกิดความผิดพลาดจากการหลงลืมหรือละเลยจุดสำคัญในบางขั้นตอนได้
การจัดการกับความกังวลนี้ หลายองค์กรจึงมักกำหนดให้มีการจัดทำมาตรฐานการทำงานขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมและแสดงให้ผู้ปฏฺบัติเห็นได้อย่างชัดเจนหรือสามารถเข้าถึงได้ทุกโอกาสที่ต้องการโดยง่าย

อย่างไรก็ตามเมื่อเกิดความผิดพลาดขึ้น การกลับมาทบทวนมาตรฐานการทำงานก็เป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยให้กระบวนการแก้ปัญหาได้ผลมากขึ้น

แต่สิ่งที่เหนือชั้นไปกว่านั้น คือการพยายามคิดค้น สร้างสรรค์โดยอาจใช้เทคโนโลยีเข้าช่วย เพื่อให้การทำงานไม่มีโอกาสผิดพลาดได้เลย ซึ่งเมื่อถึงจุดนั้น “มาตรฐานก็ไม่มีความจำเป็นอีกต่อไป”

ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ การซักผ้า ซึ่งมีหลายขั้นตอน แม่บ้านต้องเรียนรู้มาตรฐ่านการทำงานและลงมือทำให้ถูกต้องในแต่ละขั้นตอนเพื่อให้ได้ผ้าที่สะอาด นุ่มและมีกลิ่นหอมสดชื่น แต่ด้วยเทคโนโลยีและความคิดสร้างสรรค์ จึงเกิดเครื่องซักผ้าอัตโนมัติ ทำให้เราสะดวกสบายขึ้น สามารถซักผ้าโดยไม่มีโอกาสผิดพลาดและไม่ต้องกังวลกับมาตรฐานการทำงานใดๆ เพียงแค่ใช้ปลายนิ้วกดปุ่มเดียวก็พอ

วันอาทิตย์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

องค์กรในเทพนิยาย

บ่อยครั้ง เมื่อปัญหาเกิดขึ้น ความเสียหายปรากฎ 
เราก็ต้องมานั่งนึกเสียดายว่า 
“ถ้ารู้เสียแต่เนิ่นๆ ก็จะดี จะได้ป้องกันปัญหาไว้ก่อน 
หรืออย่างน้อยก็ลดทอนขนาดของความเสียหายลงได้”
.
หลายองค์กรพยายามให้พนักงาน 
มองสิ่งผิดปกติให้ออก
และไม่เพิกเฉยต่อความผิดปกติเหล่านั้น 
ถึงแม้ว่าความผิดปกตินั้น
จะยังไม่สร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นเลยก็ตาม 
.
นอกจากนั้น ก็พยายามสร้างระบบ
ที่ทำให้ความผิดปกติปรากฎออกมา
ให้ทุกคนเห็นได้อย่างชัดเจน 
จะได้ช่วยกันเข้าไปป้องกัน 
ดูแลแก้ไขให้กลับคืนสู่สภาพปกติ ก่อนเกิดเรื่อง
.
น่าเสียดายที่ยังมีองกรค์อีกหลายแห่ง
ที่มีแนวความคิดว่า 
ความผิดปกติเป็นเรื่องที่ต้องปิดบังไว้ 
.
ปล่อยปละละเลยจนกลายเป็นปัญหา
เกิดความเสียหายขึ้น 
บางองค์กรยิ่งไปกว่านั้น 
ขนาดเกิดปัญหาความเสียหายเกิดขึ้นอย่างชัดเจน 
ก็ยังคงแนวคิดในการปกปิดปัญหาไว้
ให้ดูเหมือนว่าไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้น
.
ในกรณีนี้ หากผู้บริหารไม่รู้เท่าทัน 
หรือไม่ชอบรับฟังปัญหา 
ก็จะได้รับรายงานแต่เรื่องดีดี 
ความสมบูรณ์แบบ .
เหมือนองค์กรแห่งเทพนิยาย 
ซึ่งอาจหาไม่ได้ในโลกของความเป็นจริง 
และสูญเสีย...
ความสามารถในการแข่งขันที่แท้จริงขององค์กรไปในที่สุด 
เพราะไม่ได้บริหารและตัดสินใจ
บนพื้นฐานของข้อมูลที่เป็นจริง