วันจันทร์ที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2564

เรื่องด่วน..เดี๋ยวนี้ เรื่องสำคัญ..เดี๋ยวก่อน

 

เรื่องด่วน..เดี๋ยวนี้  เรื่องสำคัญ..เดี๋ยวก่อน

.


บางครั้งความจริงก็สวนทางกับความตั้งใจ  บางเรื่องในความตั้งใจของคุณบอกกับตัวเองว่า เป็นเรื่อง “สำคัญ” แต่พอเจอกับ “เรื่องด่วน” ก็ต้อง แกล้งลืม เรื่องสำคัญไปก่อน

ทำอย่างไร เรื่องสำคัญจะไม่ยอมหลีกทางให้กับเรื่องที่สำคัญน้อยกว่า?

.

ในการทำธุรกิจ จะมีอะไร สำคัญและเร่งด่วน ไปกว่า การส่งมอบสินค้าหรือบริการให้ตรงและทันความต้องการของลูกค้า  ซึ่งมักจะกลายเป็นงานประจำวันที่เราต้องก้มหน้าก้มตาทำวันแล้ววันเล่า บางทีพอเงยหน้าขึ้นมาก็ได้รู้เลยว่า เราพลาดโอกาสอะไรไปหลายอย่าง

.

เพราะยังมีเรื่อง สำคัญแต่ไม่เร่งด่วนที่คุณอาจละเลยได้ ถ้าคุณให้ความสำคัญกับเรื่องเร่งด่วนมากกว่าเรื่องสำคัญ คุณอาจเผลอ ไปเสียเวลากับเรื่องเร่งด่วนแต่ไม่สำคัญก็ได้

.

บางทีคุณอาจลองทบทวนดูว่า เรื่องอะไร ไม่สำคัญก็อาจ ลด ละ เลิกไปบ้าง แล้วหันมาทุ่มเทกับเรื่องสำคัญให้มากขึ้น ซึ่งอาจหมายถึงการทำให้ขยับ ขับเคลื่อนใกล้เป้าหมาย วิสัยทัศน์ กลยุทธ์ที่สำคัญขององค์กร

.

กรณีที่เรื่องเร่งด่วน หรืองานประจำบางอย่างยังมีความจำเป็นต้องทำ ลองหาแนวทางใหม่ๆดูครับ เช่น หาทางทำให้ง่ายและเร็วขึ้น มอบหมายให้คนอื่นทำแทน หรือว่าจ้างหน่วยงานภายนอกรับช่วงไปทำ ฯลฯ

.

ถ้าคุณไม่สามารถมอบหมายงานให้ใครทำแทนได้ เรื่องสำคัญของคุณอาจเป็นการสร้างผู้นำรุ่นใหม่ หรือพัฒนาความสามารถทีมงาน

.

ถ้าคุณใช้เวลาทำเรื่องเร่งด่วน นานเกินความจำเป็น เรื่องสำคัญของคุณอาจเป็นการพัฒนาทักษะความสามารถของคุณเอง

.

ถ้าคุณทำเรื่องเร่งด่วนไม่เสร็จสักที เรื่องสำคัญอาจเป็นเรื่องการสื่อสาร การสร้างความสัมพันธ์ ความร่วมมือภายในทีมงาน

.

ถ้าคุณมีแต่เรื่องด่วน เรื่องฉุกเฉินเต็มไปหมด ก็อาจถึงเวลาต้องคิดเรื่องสำคัญเกี่ยวกับการวางแผน การป้องกันปัญหากันบ้างแล้ว

.

สรุปว่า วันนี้ผมจะบอกเรื่อง ”สำคัญ” กับคุณว่า จงทำสิ่ง “สำคัญ” ให้ “สำคัญ”

.

วันชัย ตันจารุพันธ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น